เผลอแป๊บๆเทศกาลวันหยุดผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันนี้เป็นวันเด็กอีกรอบแล้ว ไวเนอะ
ปีเสือนี้เค้าว่ากันว่าเป็นปีชงของเรา ต้องระวังตัวดีๆ หมั่นสวดมนต์ไหว้พระ

ตั้งแต่คริสมาสมาก็ยุ่งๆ ยุ่งมากถึงมากที่สุด มีแขกคนแก่เยอะ คนแก่ก็มีเรื่องขำๆในแบบของเค้าอ่ะนะ
เหมือนเด็กๆ ดูแล้วก็น่าสงสาร เด็กในร่างกายที่กำลังโรยราไป

ด้วยความที่ยุ่งมาก แม่ก็เลยสกัดดาวรุ่ง ไม่ให้ไปขายอาหารตามสั่งกันแล้ว เพราะแขกญี่ปุ่นจะเข้า คนมีกันอยู่แค่นี้ วิ่งรอกกันตั้งแต่อาหารเช้า ล้างจาน ทำห้อง อาหารเที่ยง จัดโต๊ะ บลาๆๆๆ

ป้าที่ทำกล่องได้รับออร์เดอร์มาด่วน เลยไปรับกล่องมาช่วยทำร้อยกว่ากล่อง ตอนนี้ทำฝาเสร็จไปกว่าครึ่งแล้ว ถ้าได้ทำตัวกล่องแล้วจะรู้สึกว่าฝานี่เด็กๆเลยหละ เราทำฝากันก่อนจะได้เสร็จไปเป็นอย่างๆ เวลาว่างเราก็เข้ามาทำ ก่อนนอนก็นั่งทำกัน ได้สิบยี่สิบกล่องก็ยังดี เสร็จแล้วจะได้รีบปิดงาน เอาไปส่งป้าเค้า

โครงการปลูกผักกำลังดำเนินการ คุณตาเบื่อคอมฯแล้วเลยออกไปนั่งดู คิดทำโน่นทำนี่ไปตามประสาคนแก่ไฮเปอร์

ตอนนี้ตั้งหน้าตั้งตาเก็บตังค์ ไม่จำเป็นไม่ไปกดเอทีเอ็ม พยายามใช้เท่าที่ขายของได้ ตอนนี้แขกเยอะ โปสการ์ดขายดี ได้ตังค์นิดๆหน่อยๆเข้ากระเป๋าทุกวัน รายจ่ายก็ไม่มีอะไร ยกเว้นพวกเครื่องสำอางส่วนตัวอะไรแบบนั้น เดือนนึงก็ซื้อทีนึง เคยให้ซองเงินเดือนที่รักหมด เธอใช้หมดในเวลาอันรวดเร็ว แหะ ตอนหลังเลยไม่ยกให้หมดละ เพราะค้นพบสัจจะธรรมข้อนึงที่ว่า เงินเราก็คือเงินเธอ ส่วนเงินเธอก็คือเงินเธอ ฮา การมีเงินเก็บ ทำให้เรามีอำนาจในการต่อรองมากขึ้น ...นะ เรื่องมันเป็นแบบนี้แหละ

อ่ะ แค่นี้ก่อนนะ ไปบริการคุณตา คุณยายต่อก่อนหล่ะ