ฟุตบอลโลกผ่านไปแล้ว อัศวินของเราสู้อย่างเต็มที ถึงจะโชคไม่ดี ไม่ได้เป็นแชมป์ แต่ก็สู้ได้แบบไม่อายใครเลย พบกันใหม่ในยูโรอีกสองปีนะ

ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาก็วุ่นวายทำโน่นนี่ วันที่ 9 ที่ผ่านมา ไปรับแม่ชีมาหาหมอฟัน แล้วทำธุระมากมายหลายอย่าง สุดท้ายรอรับพระอาจารย์ ท่านภิกษุณีแม่หมอ และท่านสามเณรีกลับนิโรธารามด้วยกัน ท่านขึ้นไปทำธุระกันที่วัดพระธาตุดอยสุเทพ นัดพบกันที่ศาลาธรรมม.ช. แม่ชีท่องบทขอบวชระหว่างรอ เรานอนฟังแม่ชี แล้วก็หลับไป ท่านมาถึงตอนเกือบทุ่ม ตื่นเต้นอ่ะ ได้ขับรถให้บุคคลสำคัญนั่ง เค้าเอาแคมเมอรี่มาส่งท่านขึ้นรถกระบะเรา แหะ
ขับไปทางเรียบคลองชลประทาน ไกลเหมือนกันนะ ขับไปก็ตื่นเต้นไป ทางก็มื๊ดมืด ถึงวัดตอนสองทุ่มครึ่ง ต้องค้างที่วัด เพราะแม่ชีไม่ยอมให้กลับ เพราะตาเราไม่ดีตอนกลางคืน เธอดุเราว่าขับรถได้น่ากลัวมาก ตอนเข้าโค้งเหยียบอย่างเดียวเลย เราเถียงในใจว่าเราถอนเท้าจากคันเร่งนะตอนเข้าโค้ง ยังไงเราก็ขับมาจนถึงโดยปลอดภัยแหละ แม่ชีบอกอีกว่าที่จริงมันผิดกฏนะที่จะให้เรานอนร่วมห้องเดียวกับแม่ชี ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ เค้าไม่ให้นอนรวมห้องเดียวกัน เราก็เลยร้องไห้มันซะเลย อะไรอ่ะ ทำอะไรก็ไม่ดีสักอย่าง กลับบ้านก็ไม่ได้ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเรา ทางวัดรับผิดชอบไม่ไหว เราไม่อยากทำให้ใครเดือดร้อน หรือทำให้ศิลเธอแปดเปื้อนสักหน่อย แต่จะให้เราไปนอนที่ไหนหล่ะ เธอเอาชุดขาวมาให้เราเปลี่ยน เอาแปรงสีฟันมาให้เราใช้ เราไม่เอาสักอย่าง บ้วนปาก นอนชุดเก่านั่นแหละ เธอแบ่งชุดเครื่องนอนให้เราครึ่งนึง ไม่ได้อยากร้องไห้ให้เธอเห็นหรอก นอนร้องไห้เฉยๆ แต่ร้องแล้วหยุดไม่เป็น เธอก็ถามอยู่นั่นแหละ ร้องทำไม เป็นอะไร อย่าทำให้แม่ชีเป็นกังวลสิ เธอลุกมาลูบหัวเราสองสามที แล้วก็แยกย้ายกันนอน เธอตื่นไปสวดมนต์ทำวัตรเช้าตอนตีสามครึ่ง เรานอนรอให้ฟ้าสว่าง ขับรถออกจากวัดก่อนหกโมงเช้านิดหน่อย ออกมาแล้วรู้สึกว่าโล่งสบาย ที่นั่นไม่ใช่ที่ของเรา ไม่จำเป็นไม่อยากมาเลย รู้เลยว่าเราไม่ควรจะพบกันถ้าไม่จำเป็น รู้สึกแย่อยู่วันนึง ตอนนี้โอเคละ วันที่ 23 จะไปรับเธอมาหาหมอฟันอีกที ครั้งสุดท้ายแล้ว หลังจากเธอบวชเป็นสามเณรีวันที่ 24 เราก็คงไม่ได้ไปเจอเธอสักเท่าไหร่แล้วหล่ะ มันไม่ดีเลยกับเราทั้งสองคน

เมื่อวานมีเรื่องให้ปวดเฮดนิดหน่อย หลังจากสะโหล สะเหลตื่นมาตอนเก้าโมง เพราะตอนกลางคืนดูฟุตบอลรอบสุดท้าย ก็มาพบข่าวร้ายว่าลูกชายแขกหายไป ตอนกลางคืนแม่พาเค้าไปถนนคนเดิน ลูกสองคนเค้าขออยู่ต่อเพื่อเชียร์บอลโลก เค้าจะกลับเอง ปรากฏว่าตอนเจ็ดโมงเช้า กลับมาเฉพาะลูกสาว ลูกชายหายไป หากันไม่เจอ แม่เค้าเป็นกังวลมาก เราก็กังวลเหมือนกัน โทรเช็คตามโรงพยาบาลและโรงแรม ปรากฏว่าไม่เจอ ทำได้อย่างเดียวคือรอ เพราะเราคิดว่าเค้าคงไปดื่มต่อกะใครสักคน ตอนเที่ยงก็โล่งใจ เพราะเค้ากลับมา โห พ่อคุณ จะโทรมาบอกแม่สักคำก็ไม่ได้เนอะ รู้แล้วว่าโตแล้ว แต่ยังไงเธอก็ทำให้ทุกคนเป็นห่วง จบเรื่อง วันนี้เค้าเหมารถไปกาญฯกันแต่เช้า

ตอนนี้ของแพงมากนะว่ามั๊ย กล้วยน้ำว้าเคยซื้อหวีละสิบบาท สวยหน่อยก็สิบห้าบาท แต่ช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาราคาขึ้นเอาๆ ล่าสุดน้องซื้อมาไหว้ศาลเมื่อเช้า หวีละ 40 บาท พระเจ้าจอร์จ แพงจังเลย แพงกว่ากล้วยหอมอีกนะเนี่ย ปลูกเลยๆ หน่อกล้วยมีเยอะแยะ เร่งปลูกกินเองเลยดีกว่า

คืนนี้มีงานต้องสะสางหลายอย่าง ไปทำก่อนนะ