เมื่อคืนกลับบ้านไปสองทุ่มกว่า นอนอ่านหนังสือติดลม สนุก วางไม่ลงเลย จนถึงเที่ยงคืน อาบน้ำ แล้วก็นอนอ่านต่อนิดหน่อย ยังไม่จบ เดี๋ยววันนี้อ่านต่อ

นาฬิกาปลุกตีห้า พอดีใช้โทรศัพท์ที่รักหน่ะ ของเราให้พี่ดาวยืมใช้ ที่รักตั้งปลุกไว้ตีห้าทุกวัน เราไม่ได้ลบออก ตื่นมากดปิดแล้วก็นอนต่อ ลุกขึ้นมาก่อนเจ็ดโมง แปรงฟันล้างหน้า ขับรถไปตลาด ซื้อกล้วย น้ำส้มและนมสำหรับอาหารเช้าแขก คุณตาตื่นมาสำรวจโรงแรมแต่เช้าเหมือนเดิม วันนี้แกให้เทปูนทางเดินเพิ่มนิดหน่อย แล้วก็เอาหญ้าที่เกินมาออก งานนี้ยกให้พี่ตึ๋ง และลุงหนานทำ

เมื่อวานโทรคุยกะแม่ที่อุดร คุยกันนานเป็นชั่วโมงเลย เพราะไม่ได้โทรหาแกเกือบสองอาทิตย์มั้ง มัวแต่บ้าดูหนัง จมอยู่ในโลกของตัวเองนานไปหน่อย ตะหงิดๆว่าแกคงจะบ่นหามาหลายวันแล้ว เมื่อวานเลยโทรหา แม่ขี้น้อยใจ ปีนี้อายุ 78 แล้ว แก่มากแล้ว จริงๆอยากกลับไปดูแลนะ ไว้แม่กลับมาจากอังกฤษ แล้วเคลียร์เรื่องงานบวชที่รักเรียบร้อยก่อน แล้วจะกลับไปหาแกสักสองสามวัน อยู่บ้านที่โน่น ก็คืออยู่บ้านจริงๆนะ ไม่ได้ออกไปไหน ไม่มีรถ บ้านก็ไม่ไกลเมืองเท่าไหร่แต่ไม่ค่อยได้เข้าเมือง สมัยเด็กๆ ปีนึงจะได้เข้าไปเที่ยวในเมืองครั้งนึง ไปเที่ยวงานทุ่งศรีเมือง ไปนั่งม้าหมุน ไปกินลูกชิ้น นี่คือสุดยอดแล้วนะ จะไปเที่ยวทีก็ค้นตู้เสื้อผ้าหาเสื้อผ้าดีๆใส่ ซึ่งไม่ค่อยจะมีเท่าไหร่ ส่วนมากเสื้อเรามักจะมีรอยเปื้อนโน่นเปื้อนนี่อยู่เสมอ เสื้อผ้าไม่มีรอยไม่มีหรอก เพราะสมัยเด็กๆเราซักเสื้อผ้าใส่เอง ก็ไม่สะอาดเท่าไหร่ เอาแค่ไม่เหม็นก็พอ

แต่ก่อนบ้านเรามีต้นมะขามต้นใหญ่ แม่บอกว่าพ่อเป็นคนปลูกไว้ตั้งแต่เริ่มมาอยู่ที่นี่ ตอนหลังพี่สาวอีกคนมาปลูกบ้านตรงนั้น เค้าก็เลยตัดต้นมะขามออก บ้านเราไม่ค่อยมีต้นไม้เพราะเค้านิยมตัดมาเผาถ่านกันหมด ที่โน่นก็เลยร้อนมาก ถ้าไม่อยู่ในบ้านก็ไม่มีที่นั่งเล่นอื่นที่ไหน

เดี๋ยวกลับบ้านไปรดน้ำต้นไม้ที่เราปลูกไว้ก่อนนะ วันก่อนได้ลั่นทมสีขาวมา 4 กิ่ง น้องชายตัดลงจากอีกต้นเพราะกิ่งมันต่ำขวางทางเดิน เราก็เลยเอาไปเสียบชำไว้ที่กระถางสวนเราหลังบ้าน เดี๋ยวกลับไปดูก่อน