กินข้าวเที่ยงเพิ่งอิ่ม ไก่ย่าง ส้มตำ แกงหน่อไม้ ตักราดบนข้าวสวยหนึ่งจาน อยู่คนเดียว มีอะไรในจานก็กินไป
ครั้งที่แล้วบอกผิดว่าแม่กับเด็กๆจะไปเยี่ยมยายวันที่สามสิบ จริงๆคือไปวันนี้ เมื่อเช้าได้ยินเสียงตื่นอาบน้ำอาบท่ากัน สักพักก็เงียบกริบ เงียบดีจริงๆ หลับต่อ ไม่ได้ตื่นมาส่ง มีแต่ที่รักที่ตื่นมาส่ง เธอตื่นมาทำกับข้าวให้คุณตา ซักผ้า ล้างรถ (จริงๆหน้าที่ต้องเป็นของเรา) แล้วก็กลับมาอาบน้ำ เรานอนเป็นคนขี้เกียจ กลั๊ว กลัวเธอบ่น แต่เธอก็ไม่บ่นแฮะ นั่งดูทีวีกันตอนเช้า เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยได้ทำ แต่วันนี้ไม่มีอะไรต้องรีบเร่ง ตอนนี้เธอออกไปโลตัสกับพี่ตุ๊ดตู่และลาล่า ส่วนเราเฝ้าบ้าน ก็ชอบนะ ไม่ค่อยชอบออกไปซื้อของกับเค้าหรอก เพราะเค้าเลือกของกันน๊านนาน

เมื่อเช้าแขกเมลล์มายกเลิกที่จะมาสิ้นเดือนนี้ เสียรายได้ไปเกือบแสนเลยทีเดียว เพราะลูกค้ารายนี้เค้าจองมาอยู่นาน แล้วก็จองทัวร์จองโน่นจองนี่มาหลายอย่าง ก็เข้าใจนะว่าเค้าไม่กล้ามา บ้านเมืองเราก็ระส่ำระสาย หาความปลอดภัยไม่ได้ ไม่มีเหตุผลเอาซะเลยจริงๆน๊า

อ่านหนังสือพิมพ์เมื่อวาน เห็นเค้าว่ารัฐจะออกเช็คช่วยชาติภาคพิเศษสำหรับพนักงานโรงแรม/บริการอื่นๆที่อยู่แถวที่เค้าชุมนุมกัน อืมม อยากบอกว่าออกมาให้พวกเราด้วยสิ เพราะพวกเราก็ได้รับผลกระทบเหมือนกัน โดนกันหมดแหละ ประเทศไทยก็หมายถึงทั้งประเทศไทยนี่แหละ ต่างชาติเค้าห้ามไม่ให้คนชาติเค้าเข้ามาประเทศไทย ไม่ได้ห้ามเฉพาะแถวนั้นสักหน่อย แล้วธุรกิจทุกประเภทก็ได้รับผลกระทบไปหมดแหละ ได้รับกันถ้วนหน้าเลยจริงๆ แล้วจะเยียวยาใครก่อนดีหล่ะ จะให้ดี น่าจะทำอะไรสักอย่างได้แล้ว จะลาออกก็ลา จะยุบสภาก็ทำ หรือหากจำต้องทำอะไรที่รุนแรง.....หรือ ..... มันจะคุ้มกันไหม จะต้องสลายที่ไหน ใครหรือจะเป็นผู้ออกคำสั่ง เมืองไทยตอนนี้ถูกแบ่งเป็นหลายฝ่าย แม้แต่สีแดง ก็ยังมีแดงอ่อน แดงเข้ม เหลือง ชมพู หลากสีสรร บ้านเราจะผ่านเรื่องนี้ไปได้อย่างไรน๊อ เรื่องมันมาไกลมากเลยนะ

เราควรเชื่อใครดี ..... เชื่อในเหตุผลและจุดประสงค์หน่ะสิ อย่าไปยึดติดว่าสีอะไร เพราะมันก็เป็นแค่สีเสื้อ ง่ายเพียงแค่ถอดออกและสวมใส่เท่านั้นเอง แค่สัญลักษณ์ เป็นการแบ่งกลุ่มทางสังคมเท่านั้นเอง เราต้องดูลึกเข้าไปถึงข้างในจิตใจของเค้า ดูจากการกระทำ การกระทำสะท้อนว่าข้างในเค้าเป็นคนยังไง หากเรายึดติดเพียงสี สมมุติว่าเป็นสีที่เราไม่ชอบ เค้าทำอะไร พูดอะไรก็ผิดหมด ไม่ดีหมด ในขณะเดียวกันหากเป็นสีที่เราชอบ เค้าพูดอะไร ทำอะไรเราก็เห็นดีด้วยหมด นี่แสดงว่าเราไม่ได้พิจารณาด้วยสมองและสามัญสำนึก เค้าสาดไฟใส่เราเราก็พร้อมจะลุกไหม้ เป็นเชื้อไฟพร้อมที่จะเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่าง อยากบอกคนที่ชุมนุมกันอยู่ว่า กลับบ้านเถอะยาย ตา ลุง ป้า พี น้อง เราเป็นคนไทยด้วยกันไม่ใช่เหรอ เราต่อสู้กันไปทำไม ไม่ได้มีใครมาบุกหรือทำลายเราเลย เรากำลังรบกับคนที่ครั้งหนึ่งเคยยิ้มให้กันอย่างจริงใจ คนที่พูดจาภาษาเดียวกัน คนที่เกิดและเติบโตมาในแผ่นดินเดียวกัน คนที่มีพ่อหลวงคนเดียวกัน เราโชคดีแค่ไหนที่ได้เกิดมาบนแผ่นดินนี้ มีข้าวปลาอาหารอุดมสมบูรณ์ ไม่ได้ต้องอดๆอยากๆเหมือนบางประเทศ ยิ้มสยาม.... จะยังมีอีกไหม กลับบ้านเถอะนะ

อยากไปเที่ยวสิบสองปันนา เชียงรุ้ง เชียงตุง เชียงของ คงจะสวยน่าดู ตอนนี้ก็ได้แต่ดูรูปไปก่อน ไม่มีตังค์อ่ะนะ รัดเข็มขัดสุดๆ ได้ตังค์มาก็หยอดกระปุกซะเก้าสิบเปอร์เซ็น ใส่กระเป๋าตังค์ไว้แค่สิบเปอร์เซ็น ดีที่มีบ้านอยู่ มีข้าวกิน และไม่เป็นหนี้ ถ้าไม่อย่างนั้นคงจะเครียดมาก ตอนนี้ก็แค่รู้สึกว่าตัวเบาจัง และอยากไปไหนก็ไม่ได้ไปเท่านั้นเอง

งานดอกไม้ของที่รักท่าทางจะไปได้เรื่อยๆ ตอนนี้เธอทำดอกเอื้องผึ้ง มีออร์เดอร์จากเพื่อนสาวของเธอว่าจะเอาไปให้เพื่อนอีกคนที่ทำงานอยู่เมืองนอก เผื่อมีลู่ทางการทำมาหากินร่วมกัน เมื่อคืนเธอถามเราว่า เราไม่ว่าอะไรใช่ไหมที่เธอมีเพื่อนและบางทีอาจจะออกไปไหนมาไหนกัน แหมมมมม เห็นเราเป็นคนอย่างนั้นไปได้ ใครจะว่าอะไรหล่ะ ให้อิสระเต็มที่อยู่แล้ว คนเราก็ต้องมีสังคมเพื่อนฝูงเป็นธรรมดา อดีตสามีเธอเป็นคนที่ไม่ชอบให้เธอคบใคร ไม่ชอบให้เธอออกไปไหนมาไหน ให้อยู่บ้าน ทำกับข้าว อะไรแบบนั้น เราไม่เป็นหรอก เพราะเราเองก็ไม่ชอบให้ใครมาก้าวก่ายเรื่องแบบนี้ คนเราโตๆกันแล้วอ่ะนะ ต้องไว้ใจและเชื่อใจกันสิ อีกอย่างชีวิตจะได้มีสีสัน ยิ่งเรารู้จักคนมากโลกทัศน์ของเราก็กว้างขึ้นด้วย เธอมีความสุขที่ได้พูดคุย ติดต่อกับใครโน่นนี่ เรามีความสุขที่ได้อยู่บ้าน อยู่เงียบๆ มีเวลาส่วนตัวทำอะไรๆ คนเรามีความสุขกันคนละแบบ ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาเหมือนใครเนอะ

เอาหล่ะ หมดเรื่องที่จะเขียนแล้วหล่ะ ไปหาอะไรทำดีกว่า