บ่ายโมงตรงพอดิบพอดี นั่งอยู่ในออฟฟิศคนเดียว เปิดหน้าเว็บนี้มีกาแฟวางอยู่ข้างๆหนึ่งถ้วย พร้อมน้ำเย็นๆอีกหนึ่งขวด โยว่ ไม่มีใครอยู่เลย ช่วงเวลานี้เป็นของเรา

ที่รักไม่อยู่ ไปบ้านเพื่อนสาว ชีมีนัดสอนเพื่อนๆปั้นดอกไม้ดิน แขกออกหมดเมื่อเช้านี้ น้องสาวไปประชุมผู้ปกครอง แม่ไปส่งแขกแล้วจะเลยช็อปปิ้ง ส่วนหลานสาวตัวเล็กนอนหลับ คุณตานอนหลับ

หลายวันที่ผ่านมานั่งทำเว็บ ทำหน้าใหม่เพิ่มสามหน้า แล้วก็อัพเดทอะไรๆ หนักสุดเป็นอัลบั้มรูป รูปเยอะก็เลยอัพโหลดเยอะ เมื่อยๆ ใช้เวลาทำประมาณสี่วัน ทำเสร็จเลยไปปลูกดอกไม้ย้ายกระถาง ชดเชยที่นั่งอยู่หน้าจอนานเกินไป

พรุ่งนี้แม่และหลานๆจะเดินทางไปหายายที่อุดร ขับรถกันไป เราเฝ้าบ้าน อยากไปด้วยเหมือนกันแหละ แต่รถเต็มซะก่อน เสียดายเนอะ ยายคงมีความสุขน่าดูเลยหล่ะ

เดอะสตาร์เชียร์น้องกันอยู่ คนอะไรร้องเพลงเพราะชะมัด อาทิตย์คงไม่ต้องเดาเนอะว่าใครจะได้

พี่ที่เคยทำงานด้วยกันตอนอยู่กรุงเทพโทรมาหาเมื่อเช้า ถามว่าหนูโอเคมั๊ย เห็นข่าวว่าเสื้อแดงเชียงใหม่รวมกันหน้าศาลากลาง อืมม หนูโอเคค่า แล้วพี่หล่ะคะ พี่บอกว่าเมื่อวานพี่ติดอยู่บนทางด่วนดอนเมืองสี่ชั่วโมง อืมม ดีนะที่ปลอดภัย อันตรายจังเลย กลัวโดนลูกหลงอ่ะนะ มีเหตุเมื่อไหร่ก็ฟังรายชื่อที่เค้าประกาศ ไม่มีคนที่เรารู้จักก็โล่งไป แต่ถ้ามีก็คงเศร้าเนอะ ขอให้คุณพระคุ้มครองทุกคนให้ปลอดภัยด้วย สาธุ

ที่รักทำดอกไม้ได้เยอะแล้ว ทำไปเรื่อยๆ ว่าจะไปหาที่ฝากขาย เราก็ขายทางเว็บให้อีกทาง ถ้าเจอทำเลดีๆก็ว่าอยากจะไปเปิดร้าน ไว้ดูไปเรื่อยๆนะ

งานต่อไปของเราคือทำโปสการ์ดใหม่ๆไว้ขายให้แขกญี่ปุ่น ถ่ายรูปที่พอจะทำได้มาหลายใบ แต่ยังไม่ได้ทำสักที งานกล่องกระดาษสาก็จะยกให้น้องเด็กวัดดอนจั่นที่เค้าออกมาเรียนข้างนอกทำ เพื่อที่เค้าจะได้มีรายได้เล็กๆน้อยๆเสริมๆกันไป ช่วยๆกันไปหล่ะนะ น้องเค้าอยากกลับไปเป็นครูที่หมู่บ้านของเค้า เด็กๆกลุ่มนี้เป็นเด็กดี รู้จักคิด น่าสนับสนุน สักวันหนึ่ง พวกเราจะไปเที่ยวหมู่บ้านเค้าที่อำเภออมก๋อย

วันนี้แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ รักษาสุขภาพด้วย