สวัสดีวันสงกรานต์จ้าทุกๆท่าน อากาศร้อนมากๆ แต่ปีนี้ยังไม่ได้เปียกหรอก สงสัยจะแก่แล้วเลยไม่ค่อยตื่นเต้นกับเทศกาลนี้สักเท่าไหร่

ช่วงที่หายเฮดไปเนี่ย มีเรื่องมากมายเกิดขึ้น จากที่ว่างๆ กลายเป็นโคตะระยุ่งเลย ญาติพี่ลาล่าเสีย พี่แกก็หยุดช่วยงานศพ พี่ตุ๊กตุ๊กลากลับบ้านประจำปี อยู่ๆแขกก็ไหลมาเทมา เหลือทำงานหลักๆกัน 3 คน เหนื่อยมาก ถึงเตียงหลับเป็นตาย ตื่นเช้าทุกวัน แต่ก็สนุกดี

แล้วต่อมาอีกวัน เพื่อนแม่ก็เสีย แกแก่แล้วหล่ะ เป็นหลักสำคัญในการช่วยเหลือเด็กวัดดอนจั่นอีกคน ปกติแม่จะไปหาแกทุก 2 วัน เพราะแกแก่แล้ว แล้วก็ไม่ค่อยสบาย พอแกเสียก็ประสานงาน ส่งข่าวหาลูกๆแก พอลูกแกมาก็ตกลงเรื่องงานศพอะไรกันเป็นที่เรียบร้อย แล้วจู่ๆ ก็มีอะแมนหนึ่งท่านมาแสดงตัวว่าเป็นแฟน!!!!!ของคุณตาที่เสียนี่ ที่สำคัญเค้ามีพินัยกรรมที่ระบุว่าเค้าจะได้รับทรัพย์สินทุกอย่างที่อยู่ในประเทศไทย!!!!หลังจากที่คุณตานี่เสียไปแล้ว แล้วพินัยกรรมก็ระบุว่าให้เค้าเป็นคนจัดการเรื่องงานศพทั้งหมด แม่เรากะลูกแกงงกันมาก อะไรว๊า ก็แกบอกกับแม่แล้วก็ลูกๆแกก่อนหน้านี้ว่าให้แม่เป็นคนจัดงานศพให้ แล้วก็ไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องพินัยกรรมอะไรนี่เลย แม้แต่เพื่อนสนิทแกที่อยู่กับแกทุกวันยังไม่รู้เรื่องเลย เหมือนคุณตาคนนี้หลอกทุกคนเลย ตอนแรกฝ่ายทางเราก็ไม่มีใครอยากจะเชื่อ แต่พอตำรวจดูแล้วเค้าบอกเป็นพินัยกรรมจริงๆ ลูกแกไม่อยากมีเรื่องมีราวก็ถือว่ายกๆให้เค้าไปเถอะ เพราะลูกแกรู้จักผู้ชายคนนี้ เค้าเลยคบกันนานมาแล้วที่พัทยา แล้วคุณตาเค้าก็ย้ายมาอยู่เชียงใหม่ได้ 8 ปีละ ไม่มีใครรู้ว่าเค้ายังติดต่อกันอยู่ เพราะผู้ชายคนนี้รู้หมดว่าในห้องแก อะไรอยู่ที่ไหนบ้าง ...เงินในบัญชีแกล้านกว่าบาท จะว่าเยอะก็เยอะอยู่นะ แต่ก็ไม่มากพอที่จะมีเรื่องฟ้องร้องกัน เสียเวลา เสียความรู้สึกเปล่าๆ ... นี่ก็เสียความรู้สึกมากแล้วที่แกไม่บอกคนที่ใกล้ตัวแกสักคน ปล่อยให้เค้าวุ่นวายกันไปหมด ตอนนี้ศพแกก็ยังอยู่ที่โรงบาลแหละ ยังเอาออกมาไม่ได้ ติดวันหยุด เค้าว่าจะเผาวันที่ 18 โน่นแหละที่วัดในเมือง

อืมม จะเล่าเรื่องอะไรอีกดี อ่อ ลูกสาวคุณตาอีกคนที่เสียไปเมื่อปีที่แล้วมาพักกับพวกเรา แกอยู่นิงซีแลนด์ อยู่ที่เมือง Wanganui แกเอาปฏิทินมาฝาก เป็นภาพมุมต่างๆของเมือง สวยมากเลยหล่ะ อยากไปเที่ยว เรายังอยากเห็นอะไรอีกมากมาย แต่ก่อนอื่นต้องไปอินเดียก่อนถ้ามีโอกาสเพราะได้รับปากว่าจะไปแล้ว กึ่งอยากไปไม่อยากไปนะอินเดียนะ ที่ไม่อยากเพราะว่าไม่เห็นจะน่าสนุกเลย ไปไหว้พระสวดมนต์ แล้วก็นอนที่วัด ไม่เห็นจะน่าสนุก สบายตรงไหน น่าจะลำบากด้วยซ้ำ แต่ก็นั่นแหละ ได้รับปากท่านไว้แล้ว จะมีโอกาสจะไปเจ้าค่ะ

วันที่ 15 นี้ วางแผนไว้ว่าจะไปนิโรธารามกัน ที่นั่นมีงานรดน้ำดำหัวเพราะอาจารย์ อยากไปนะและหวังว่าคงจะไม่มีอะไรเป็นอุปสรรค

เมื่อเช้าแขกครอบครัวชาวอังกฤษออกไปแล้ว หลังจากที่อยู่กับพวกเรา 5 คืน เค้าบอกว่าที่นี่เป็นโรงแรมที่ดีที่สุดที่เค้าเคยอยู่มา อืมม ชื่นใจนะที่เค้ามีความสุข ตอนนี้มีแขกอีกคู่มาจากอเมริกา คู่นี้ดูจะไม่มีความสุขง่ายๆกับอะไรในชีวิต ทานอาหารค่อนข้างยาก ยิ้มค่อนข้างยาก อืมม จองมาตั้ง 10 วัน จะเป็นยังไงน๊อ แต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุดนะ เมื่อเช้าก็คุยกับเค้าว่าเป็นยังไงบ้าง ต้องการอะไรเป็นพิเศษไหม๊ เค้าก็เลยขอที่นอนนุ่มๆ โอเคจัดการให้ เย็นนี้แม่ทำอาหารให้กิน ดูเค้าไม่ค่อยชอบกันสักเท่าไหร่ เขี่ยๆกินแค่คำสองคำ อืมม ลุ้นกันต่อไป ทำโรงแรมได้เจอคนหลากหลายดี ได้เห็นนิสัยของคนชาติต่างๆ โรงแรมเราค่อนข้างถูกชมเยอะใน Tripadvisor ดังนั้นแขกที่มาส่วนใหญ่าก็จะคาดหวังมากมาย บางทีก็สมหวัง ในขณะที่บางคนความคาดหวังของเค้าไม่ตรงกับสิ่งที่เราทำที่เราเป็นเค้าก็จะผิดหวัง พวกเราเองก็พยายามมากในการรักษาสิ่งที่ดีอยู่ให้ยังคงดีต่อไป บางทีเจอcomment แย่ๆที่เค้าเขียนก็ท้อนะ บางทีมีอะไรเค้าก็ไม่บอกเรา แต่กลับไปเขียนว่าเรา หลังๆก็เลยไม่เปิดดูแล้วหล่ะ ทำให้ดีที่สุดก็พอ เรื่องเม้นดีไม่ดีเป็นเรื่องของแขก เรื่องของเราคือทำตรงนี้ให้ดีก็พอ

ตอนนี้กำลังอยากเปลี่ยนหน้าเว็บใหม่ แต่เรื่องแบบนี้ต้องใช้จินตนาการ สมาธิ และเวลาส่วนตัวสูงมากๆ ถึงจะนึกออก แต่ ณ บัดนาวข้าพเจ้ายังไม่มีเวลาได้นั่งปลดปล่อยจินตนาการเลย งานที่ทำตอนนี้ไม่ค่อยได้ใช้ความคิดสร้างสรร กลั๊วกลัวมันจะฝ่อ ฮ่าๆ

เอาหล่ะ ไปก่อนหล่ะนะ ไว้ยังไงมาเล่าใหม่ รักษาสุขภาพ ก่อนไปมีข้อคิดดีๆมาฝาก ได้รับ Forward Mail มาจากน้องส้มอีกที ดีนะดี ลองอ่านดูแล้วกัน

ถ้าขาดความพยายามแล้ว อย่าว่าแต่เข็ญครกขึ้นเขาเลย
แม้แต่เข็ญครกลงเขา ก็ไม่มีทางทำได้

เกลียดผู้บังคับบัญชา เกลียดลูกน้อง เกลียดผู้ร่วมงาน นรก ก็อยู่ที่ทำงาน


เขาด่าว่าเราไม่ถึงนาที เขาอาจลืมไปแล้วด้วย
แต่เรายังจดจำ ยังเจ็บใจอยู่... นี่เราฉลาดหรือโง่กันแน่

การให้อภัยไม่ต้องลงทุนอะไรเลย .......แต่การแก้แค้นลงทุนมาก

บ่นแล้วหมดปัญหาก็น่าบ่น บ่นแล้วมีปัญหา ........ไม่รู้จะบ่นหาอะไร

เรายังเคยเข้าใจผิดผู้อื่น ถ้าคนอื่นเข้าใจเราผิดบ้าง
ก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องแปลกอะไร ทำไมต้องเศร้าหมอง
ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอย่างที่ใครเข้าใจ

อย่าโกรธฟุ่มเฟือย อย่าโกรธจุกจิก
อย่าโกรธไม่เป็นเวลา อย่าโกรธมาก
จะเสียสุขภาพกาย และสุขภาพจิต

แม้จะฝึกให้เป็นผู้ไม่โกรธไม่ได้ แต่ฝึกให้เป็นผู้ไม่โกรธบ่อยได้ ฝึกให้เป็นผู้รู้จักให้อภัยได้

การนินทาว่าร้ายเป็นเรื่องของเขา การให้อภัยเป็นเรื่องของเรา

การชอบพูดถึงความดีของเขา คือความดีของเรา
การชอบพูดถึงความไม่ดีของเขา คือความไม่ดีของเรา

เราเข้าใจเขาผิด เรายังรู้สึกเสียใจ
เขาเข้าใจเราผิด ถึงเขาไม่พูด เขาก็คงรู้สึกเสียใจบ้างเหมือนกัน

โทษคนอื่นแก้ไขอะไรไม่ได้ โทษตนเองแก้ไขได้

แก้ตัวไม่ได้ช่วยอะไร แต่แก้ไขช่วยให้ดีขึ้น

การนอนหลับเป็นการพักกาย การทำสมาธิเป็นการพักใจ
คนส่วนใหญ่พักแต่กาย ไม่ค่อยพักใจ

แม้อยู่ในสังคมที่เร่าร้อน เราก็ไม่จำเป็นต้องเร่าร้อนตาม
แม้จะอยู่ในสังคมที่เครียด เราก็ไม่จะเป็นต้องเครียด

รู้จักทำใจให้รักผู้บังคับบัญชา รู้จักทำใจให้รักลูกน้อง
รู้จักทำใจให้รักเพื่อนร่วมงาน สวรรค์ก็อยู่ที่ทำงาน

การที่เรายังต้องแสวงหาความสุข แสดงว่าเรายังขาดความสุข
แต่ถ้าเรารู้จักทำใจให้เป็นสุขได้เอง ก็ไม่ต้องไปดิ้นรนแสวงหาที่ไหน

รวย แต่ยังเป็นทุกข์มาก มีเกียรติ แต่ยังเป็นทุกข์มาก
มีชื่อเสียง แต่ยังเป็นทุกข์มาก นั่นเพราะว่า...
ความทุกข์มากหรือทุกข์น้อย ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งเหล่านี้
แต่อยู่ที่... ความยึดมั่นถือมั่น มากหรือน้อยกว่ากันเท่านั้น

โอกาสที่จะเป็นเศรษฐี มีไม่เท่ากัน .......แต่โอกาสที่จะเป็นคนดี มีเท่ากัน

การทำบุญไม่ต้องรอตอนแก่ เพราะไม่แน่ว่าจะได้อยู่จนแก่หรือไม่
เพราะบางคนแก่แล้ว ยังไม่ได้ทำบุญก็มี

คนไม่ดี มักสนใจในความไม่ดีของคนอื่น ......คนดี มักสนใจในความดีของผู้อื่น

อ่อนน้อม .....อ่อนโยน ......อ่อนหวาน
นั้นดี....
อ่อนข้อให้เขาบ้างก็ยังดี
แต่...อ่อนแอนั้น ไม่ดี

ในการคบคน ศิลปะใดๆ ก็สู้ความจริงใจไม่ได้

จงประหยัด คำติ แต่อย่าตระหนี่ คำชม

อภัยให้แก่กันในวันนี้ ดีกว่าอโหสิให้กันตอนตาย

ถ้าคิดทำความดี ให้ทำได้ทันที
ถ้าคิดทำความชั่ว ให้เลิกคิดทันที
ถ้าเลิกคิดไม่ได้ ก็อย่าทำวันนี้
ให้พลัดวันไปเรื่อยๆ

ถึงจะรู้ร้อยเรื่องพันเรื่อง ก็ไม่สู้รู้เรื่องดับทุกข์

โลกสว่างด้วยแสงไฟ ใจสว่างด้วยแสงธรรม

แสงธรรมส่องใจ แสงไฟส่อง ทาง

ผู้สนใจธรรม สู้ผู้รู้ธรรมไม่ได้
ผู้รู้ธรรม สู้ผู้ปฎิบัติธรรมไม่ได้
ผู้ปฎิบัติธรรม สู้ผู้ที่เข้าถึงธรรมไม้ได้

มีทรัพย์มาก ย่อมมีความสะดวกมาก
มีธรรมะมาก ย่อมมีความสุขมาก

เมื่อก่อนยังไม่มีเรา เราเพิ่งมีมาเมื่อไม่นานมานี้เอง
และอีกไม่นานก็จะไม่มีเราอีก ......จึงควรรีบทำดี ในขณะที่ยังมี...เรา