หนาวระลอกใหม่เข้าวันที่สองแล้ว หนาวเย็นได้ใจจริงๆ วันนี้มีแดด เมื่อวานครึ้มๆหนาวๆยิ่งสายยิ่งหนาว เมื่อวานก็เลยทำสวนทั้งวัน อากาศดีเหมือนเมืองนอกเลย

ปรับปรุงหลังบ้านที่อยู่กันนิดหน่อย ย้ายที่ตากผ้า เก็บกล่องต่างๆนาๆเข้าที่ ตัดต้นหญ้าต้นไม้ที่ไม่ต้องการออก แล้วก็เอาเปลที่คุณยายบาบาร่าซื้อให้เป็นของขวัญเมื่อสองปีที่แล้วมาผูกใต้ต้นไม้ เหมาะเจาะเป็นอย่างยิ่งสำหรับนอนอ่านหนังสือตอนเย็นๆ (ถ้ายุงไม่ออกมาหามซะก่อน ฮ่า)

ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาเร่งทำกล่องสง เพราะที่รักไม่อยู่ เธอไปเรียนนวดและสปาเพื่อที่จะมาทำสปาที่บ้าน เราก็เลยรับหน้าที่ทำกล่อง แรกๆก็ยากอยู่นะ พอคล่องแล้วก็สนุกดี ทำเสร็จหมดแล้ว รอเอาไปส่ง พอดีป้าเค้าสั่งกระดาษสา กระดาษยังไม่ได้ ไว้ไปส่งตอนได้กระดาษจะได้รับงานใหม่มาทำด้วย

ป้าเพื่อนแม่อีกคนมาทำธุระแถวเชียงราย เลยแวะมานอนที่บ้านด้วย 1 คืน ป้าคนนี้รู้จักไปมาหาสู่กันตั้งแต่อยู่ขอนแก่นละ ลูกสาวแกอายุมากกว่าเรา 1 ปี ตอนนี้ไปอยู่เมืองนอก เป็นญญเหมือนเราเลย แต่ตอนนี้ได้แฟนซึ่งมีลูกสาวติดมา 1 คน ป้าแกเลยถามว่า เมื่อไหร่เราจะมีลูกบ้าง แหะ ไม่มีหรอกค่า กลัวเลี้ยงลูกไม่โต เราโชคดีนะ ที่อยู่ในสังคมที่เค้าเข้าใจและมองเห็นเป็นเรื่องธรรมดา

เมื่อเช้ากวาดใบไม้ไป คิดถึงยายก็เลยโทรหา เดี๋ยวนี้ยายทันสมัยนะ พกโทรศัพท์มือถือใส่ตะกร้าหมากตลอดเวลาเลย โทรไปยายกำลังนั่งผิงแดดอยู่กับน้องหมาชื่อกาละแม นึกภาพตามทั้งยายทั้งกาละแมใส่เสื้อกันหนาวแล้วนั่งผิงแดดอยู่บนเสื่อที่ลานหน้าบ้าน สายๆพี่ชายก็จะซื้อกับข้าวเข้ามาให้แม่ ตอนเช้าแม่ไม่กินเพราะกินนมตราหมีผสมน้ำผึ้งเรียบร้อยแล้ว

เศรษฐกิจไม่ค่อยดีเลยเนอะ โชคดีที่เราไม่ได้เป็นหนี้เป็นสินที่ไหน ทำอะไรเล็กๆน้อยๆพอได้ซื้อโน่นนี่ มีเงินเติมน้ำมันรถคันเล็กๆของเรา โชคดีที่บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวไม่ต้องซื้อเพราะแม่เลี้ยง แหะ สงสารก็แต่น้องสาว กับแม่นี่แหละ น้องก็ต้องผ่อนรถ เงินเดือนตำรวจเดือนๆนึงก็ผ่อนรถหมดไม่มีเหลือ เงินจะต่อประกันรถก็ไม่มี ส่วนแม่ก็ต้องเลี้ยงหลานๆลูกๆและภาษีสังคมต่างๆนาๆ เป็นคนตัวโต ภาระหน้าที่ก็โตตาม ยังนึกหาทางออกให้แม่ไม่เจอเลย เราก็ทำในส่วนของเราดีที่สุด คือแค่ไม่เป็นภาระเพิ่ม ไม่เอาเงินเดือน ส่วนจะให้เลี้ยงแม่เลี้ยงน้องนั้น เราคงเลี้ยงไม่ไหวแน่ๆ เพราะหลุมใหญ่โตมาก ถมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม จริงๆนะ ถ้าสมมุติโชคดีมากๆ ถูกล็อตโต้รางวัลที่ 1 อ่ะ ให้แม่ล้านนึงแม่ยังสามารถใช้หมดได้ภายในสองเดือนนะ แม่จะมีรายการจ่ายๆๆๆ เลี้ยงๆๆๆ ลูกๆๆๆๆๆ ลูกที่แม่ขยันไปรับใครก็ไม่รู้มาเป็นลูกหมด บางทีเราก็คิดนะ เอ แม่นี่แปลก ทำไมชอบไปหาลูกเพิ่มจริงๆ แม่ขาดความอบอุ่นจากลูกๆหรือเปล่านะ ตอนนี้ไปรับเด็กเสิร์ฟที่โรงแรมดวงตะวันเป็นลูกตั้ง 4-5 คน ส่วนน้องก็โปะรถให้ก็คงเหยียบล้าน แล้วก็กินทุกอย่างที่ขวางหน้า คว้าทุกอย่างในระยะเอื้อมมือถึง ฉายาของเธอคือกินเพื่อประเทศไทย เรื่องกินคือวาระแห่งชาติของน้องๆเราเลยทีเดียว เจ้าตัวเล็กๆ สองคนที่กำลังโตก็ไม่ทิ้งห่างแม่เลย กินเพื่อประเทศไทยเหมือนกัน ฮ่า

ไปหล่ะนะ