วันนี้ไปส่งที่รักที่วัดมาแล้ว เธอโกนผมบวชเป็นชีวันนี้ รู้สึกแปลกๆยังไงบอกไม่ถูก ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านก็พยายามอยากใช้เวลาอยู่กับเธอให้มากที่สุด แต่ก็ไม่ค่อยได้เท่าไหร่ เพราะไหนเธอจะต้องเตรียมตัวเรื่องบวช ซื้อของโน่นนี่ ไปวัดเพื่อหาวันบวช เราเองก็ต้องเตรียมพร้อมรับแขกญี่ปุ่นที่จะเข้ามาเยอะ ไปๆมาๆ พวกเราก็เลยไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันเป็นครั้งสุดท้าย เราเองก็ไม่ได้ไปหาแม่ด้วย แต่แม่เล็กจะลงไปงานบวชน้องชาย กะว่าจะรับแม่ใหญ่มาอยู่ด้วยกันที่นี่สักสองสามเดือน ถ้าแกไม่คิดถึงบ้านซะก่อนอะนะ

ส่วนที่รัก อืมมม ที่รักไปแล้วจริงๆเหรอเนี่ย เป็นการจากลาที่ควรจะดีใจสินะ เธอไปบวช เธอไม่ได้ไปมีใครใหม่ หรือเธอไม่ได้ตายจากเราไป แต่เราก็ยังรู้สึกคิดถึงอยู่ดี ทำไมเราอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมไม่ได้นะ ทำไมทุกอย่างต้องแปรเปลี่ยนไปด้วยนะ อืมม จริงๆก็รู้คำตอบแหละ พระอาทิตย์ขึ้นแล้วยังมีตก ตกแล้วก็ขึ้น คืนวันหมุนเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไม่มีเสี้ยววินาทีไหนเหมือนกับเสี้ยววินาทีใดๆ นี่แหละคือความเปลี่ยนแปลง ต่อไปเราก็อยู่คนเดียวสินะ ไม่ได้อยากมีใครเลยถ้าไม่ใช่ที่รัก ตอนนี้งานเยอะ เรื่องแยะ ก็พอจะช่วยให้ไม่เหงาได้ เสร็จงานแล้วก็จะเที่ยว เที่ยวตะลอนๆให้สมอยาก....ฝันต่อไป

ปวดหัวนิดหน่อย เนื่องจากเอาหลานไปด้วย เพราะแม่เค้าจะได้ดูแลแขกสะดวกๆ แล้วเธอทั้งสองก็ทะเลาะกันมาในรถ ขับรถไปก็ห้ามศึกไป ไม่คิดอยากจะมีลูกเลยนะเห็นแบบนี้ วุ่นวายชะมัด เวลาน่ารักก็พอได้ แต่เวลางอแงง่วงเหงานี่สิ สุดยอดเลย คูณสองซูเปอร์แก๊ง

อาทิตย์หน้าจะไปรับแม่ชี...ที่รัก....อืมมม เรียกอย่างนั้นไม่ได้สิ .... เรียกว่าแม่ชีเฉยๆละกันนะ จะไปรับแม่ชีมาหาหมอฟัน พอดีก่อนไปวัดไปรักษารากฟันมา ยังไม่เสร็จ เหลืออีกสองครั้ง ขับรถไกลเหมือนกัน ไม่แน่นะ ขาไปส่งอาจจะไปค้างที่วัดก็ได้ ตอนเช้าค่อยกลับ แหะ

ไปหล่ะนะ คืนนี้มีฟุตบอลให้ดูแก้เหงาได้ เชียร์เยอรมัน เยอรมันสู้ๆ