เปิดประเด็นวันหยุดของคุณ ด้วยการตื่นเช้า (เป็นพิเศษของคุณในวันหยุด) มาเก็บผักในไร่ (อิอ้วนหลับอืดบนเตียงแสนสบาย)



คุณบ่นๆ นี่อ้วนเมื่อวานน้องเค้าเอารูปเพลินวานมาให้ดู น่าไปเนอะ



นั่นๆ เอาแล้ว เริ่มแล้วคนเราน้อ



หรือว่าจะไปสามชุกดี แต่เนอะไกลนะ ไม่เอาดีกว่า เกือบถึงบึงฉวาก วันนี้วันหยุดไปไหนดีน้อ 



เห่อๆๆ  แกล้งอ้อยอิ่งจน 10 โมงลุกไปอาบน้ำ เสียงบ่น ไปไหนดีน้อ ดังมาไม่ขาดสาย สุดท้ายต้องแต่งตัวเตรียมออกจากบ้านค่ะ จริงๆ แล้วก็เบื่อเหมอืนกันนะ ที่ต้องมานั่งหน้าจอทั้งวัน เอาวะ ไปก็ไป 



พอขึ้นรถได้ ถามก่อนเลย ไปดูทิวลิปที่เซ็งทั่งไหม เค้าว่าสวย



ไม่เอา มีคนไปถ่ายรูปมาบอกว่าสงสัยเอามาจากสวนนนท์ข้างๆ ที่เราไปเมื่อปีก่อนโน้นแหละ อย่าไปเลย มีจิ๊ดเดียว



สรุปว่าตัดสินใจขึ้นทางด่วน วิ่งไปเรื่อยๆ อย่างน้อยแถวๆ นั้นก็มีให้แวะหลายที่ ที่แรกที่อยากไปโน่นเลยงานปลาทูสมุทรสงคราม พอถึงทางแยก จะเลี้ยวเข้า คุณบอกเลย



ปีที่แล้วก็ไม่เห็นดีตรงไหน ไปหัวหินเถอะ 



เอาๆๆ ไปก็ไป มาแล้วนี่เนอะ ไหนๆ ก็ไหนๆ ไปร้านเปิดใหม่นั่นแหละ



ในใจอดกร่นด่าไอ้น้องสุดสวยไม่ได้ มาจุดประกายอะไรพี่ท่านเนี่ย ถึงได้อยากไปนักอยากไปหนา



แวะข้างทางค่ะ คุณคงชอบกังหันเป็นพิเศษ บอกเลยเลี้ยวๆ จอดๆ อยากถ่ายรูป 



เอ๊ย... อะๆ กังหันให้พี่ท่าน สงสัยกังหันหมู่บ้านจะทำพิษ







นั่นรถไปสักพัก แวะจอดหาน้ำดื่มค่ะ หิวน้ำ เอาออกก็ต้องเอาเข้า คุณรับโทร พอรู้ว่าแม่ตัวดีโทรมา บอกว่าอยู่หัวหิน อิฉันกรี๊ดเลยเจ้าค่ะ 



ไรวะ มาจุดประกายพี่ตัวเองแล้วหนีมาเที่ยวไม่เอามาด้วย ต้องให้อิอ้วนถ่อสังขารอวบระยะสุดท้ายพามานี่นะ โอ๊ยอกอิแป้นจะแตก 



เลยถามทางเห็นบอกว่าอยู่ฝั่งตรงข้ามวังไกลกังวล ตรงข้ามจริงๆ 



คุณเธอเลยบอกว่างั้นมาเจอกันที่ร้าน เดี๋ยวไปรอที่ร้านเลยแล้วกัน 



เออเนอะ คนเรา หุหุ



แถวหน้าร้านหาที่จอดรถยากมากๆ ค่ะ คนเป็นปลวก ตอนแรกคิดว่าจะหายาก หาง่ายมากๆ เพราะดูว่าแถวไหนรถจอดเยอะๆ แถวนั้นแหละร้านที่ต้องการไป



เห็นข้างทางมีร้านนี้อยู่ ชื่อร้านทำเอาน้ำลายสอจริงๆ ด้วยสิ







คุณกำลังหาของที่ระทึกไปแลกกับคนในคลับโปสการ์ด ได้ทีเลยเชียว เสื้อ ข้อความสวยๆ ของที่นี่ เออเนอะ สบายไป













ช๊อบชอบ ลายนี้แหละ เสียดายไม่มีไซส์ อดอีกตามเคยอิอ้วน







ดูเหมือนว่าป้ายแบบนี้มีทั่วไปหมด







แม่ค้าบังคับ อืมๆๆ น่าจะจริง เชิญชวนซะขนาดนั้น







น่าทำตามที่เขียนจัง ขโมยเล๊ย ไม่ต้องซื้อ







ที่นี่แหละค่ะ ที่คุณอยากมา หุหุ คนเป็นปลวกยิ่งกว่าด้านนอก แต่ละคนพกกล้องระดับเทพมาเพื่อถ่ายรูปโดยเฉพาะ







ด้านหน้ามีเจ้านี้จอดไว้ กว่าคนจะซาพอถ่ายเจ้านี่ได้ รอไป 1 ชาติ เกิดใหม่แล้วได้ถ่าย







แผนที่ร้านเค้าก็มีให้ดู







ป้ายเก๋ๆ อยู่บนชั้นสอง







เดินหาตั้งนาน กว่าจะเจอที่สิงของเรา ปรากฏว่าตบกระเป๋า อ๊าย...ลืมหยิบมาจากหน้ารถ อดเลย น้ำตาซึม เฮ้อ..เศร้า







เศร้าไม่นาน หาที่ถ่ายรูปตัวเองเป็นที่ระทึก ได้มาแล้ว 1 ใบ ไหนๆ มาทั้งที ต้องมีรูปเราสักรูปก็แล้วกัน 









เห็นแล้วคิดถึงโรงหนังเวียงเหนือที่บ้านเราค่ะ ตอนนี้กลายเป็นห้างเสรีไปแล้ว เมื่อก่อนเคยแวะไปดูหนังที่นั่นบ่อยๆ บรรยากาศคล้ายๆ กัน







ไอ้เจ้าคันนี้เราเคยนั่งหรือเปล่าน้อ ที่จำได้ ของเราเป็นสีแดงค่ะ นั่งได้ 2 คน ปั่นๆๆ พี่น้องสองสาว แถวๆ หน้าบ้านยาย จำแม่นเลยเชียว







หาซื้อรุ่นนี้ได้ที่ไหนบ้างนะ อยากได้จริงๆ แข็งแรงทนทานเหมาะกับอ้วนเป็นที่ยิ่ง







เปิดขวดที่นี่ไม่คิดเงิน แต่หน้าร้านเขียนว่า ห้ามเอาเครื่องดื่มจากด้านนอกเข้ามา เห่อๆ เสียเงินในร้าน ก็พอเนอะ 



ต้องบอกว่าพี่เปิดเองได้ ไม่ต้องคิดค่าเปิดขวดได้ปะ เปิดประจำไม่อยากเสียเงินเพิ่ม มีไรปะเจ๊







ดูก็เก่าดีค่ะ เสียตรงหลอดนั่นแหละ สมัยใหม่ไปนิดเนอะ เราว่านะ







กะจะถ่ายกล้องที่วางอยู่ในตู้กระจก แต่พี่ท่านไปจับโฟกัสที่คนเดินผ่านซะงั้น หมดกันพี่นิค ทำแม่อีกแล้วนะลูกรักของแม่







กล้องรุ่นนี้ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยค่ะ กี่ปีไม่แน่ใจ แต่เห็นวางอยู่ในตู้เลยถ่ายรูปมา







รุ่นนี้เคยเห็นในทีวีมาบ้างเหมือนกัน แฟรชได้ใจจริงๆ ถ้ายทีเหมือนจุดพลุเลยอะพอจำได้







คริกๆ เดินหาแล้วก็เจอจนได้ แต่.. เค้าไม่ขาย เอาไว้โชว์อย่างเดียว แง..... ดิ้นๆๆ ไม่ยอมด้วย







รุ่นไหนน้อ เจ้าเต่าพวกนี้







สารพัดเต่าเลยเนอะ เต่าฟ้า ชอบๆๆ รุ่นนี้แหละ ใฝ่ฝันเลยเชียว









ฝั่งตรงข้ามที่เรายืนค่ะ เป็นร้านรวงเยอะไปหมด







เค้ามีชิงช้าสวรรค์เป็นของตัวเองด้วย หุหุ ลงทุนสูงดีเนอะ









แถมด้วยรถไฟ ไม่เหาะไม่วิ่งอีก 1 ขบวนเล็กๆ







ว่าหมดเงินแล้วจะเขาร้านนี้ค่ะ จำนำโลด แต่ตอนจ่ายดอกนี่ดิ จะจ่ายผ่านแบ๊งค์ไหนได้บ้างอะ อยากรู้จริงๆเชียว







จากด้านในมองออกมาด้านนอก หุหุ ฉวย...ปะ  อารมณ์ประมาณทิเบตกำลังจัดงานบุญเนอะ







โอ๊ย ... ตราหมีป๋องนี้เราเคยกินค่ะ แถมป๋องมัน เอามาใส่น้ำแช่ตู้เย็น น้ำเย็นเจี๊ยบเลยนะ ทนด้วย ใช้ตั้งหลายปี ไม่บุบสลาย แต่หายไปไหนแล้วไม่รู้ สงสัยไปร้านขายของเก่าหมดแล้วมั๊ง







ไอ้เจ้านี่ เอาไปแทงกบ ไฟสว่างกว่าถ่านไฟฉายตรากบหลายเท่านัก ก่อนใช้ก็เอาก้อนแก๊สใส่ลงไป จากน้ำก็เติมน้ำ แล้วมันก็สว่างเพราะเราจุดไฟ อิอิ จำได้มั่วๆ มาแหละ







ก่อนกลับ คนหายไปไหนไม่รู้ สบายอ้วนไป ถ่ายไว้เป็นที่ระทึกก่อนแล้วกัน







ป้ายบนชั้นสอง ชอบแบบไหนเลือกได้เลย โย่วๆๆๆ







ไหนๆ ก็ยังไม่เย็นมาก แวะไปสถานีรถไฟ สักหน่อย ไปดูเค้าตีระฆัง ปล่อยรถ อิอิ(เวอร์เนอะ)







เมื่อไม่มีรถ คนก็หดหาย โล่งแท้ ผิดกับร้านเมื่อกี้เล๊ย







ความเหมือนที่แตกต่าง แดงเขียวเหลือง สัญญาณไฟแดงบ้านเราดีๆ นี่เอง









สถานที่เก่าๆ ใกล้ๆ กัน ตร. รถไฟค่ะ แต่กำลังงงว่า เงินหมดหรืออย่างไร ทาสีแค่ครึ่งเดียวอะ







ก่อนตะวันจะลับฟ้า แวะไปไหวหลวงปู่ทวดสักหน่อยเถอะค่ะ เพื่อสิริมงคลของเราเอง









ไหนๆ แล้ว ลูกช้างขอลอดท้องพ่อช้างไปด้วยเลยแล้วกัน











ใครๆ เค้าก็ลอดกัน แล้วอ้วนจะไม่ลอดได้อย่างไร







หิวแล้วค่ะ มาแวะตลาดถนนคนเดิน(มั๊ง) เห็นรถคันนี้สวยดีค่ะ เข้าใจทำเนอะ สีชมพูหวานเชียว







แดงสามอย่าง เจ้าตู้หัวหิน ตู้ไปรษณีย์ และ หัวดับเพลิง เข้ากั๊นเข้ากัน







ก่อนกลับแวะดูหุ่นประดับไฟ สวยนะ ไม่ต้องไปถึงหาดใหญ่ค่ะ หัวหิวเราก็มีแต่น้อยไปนิดเท่านั้นเอง









เห็นปะ หนีเที่ยวเดี๋ยวเดียวก็กลับ ไปไม่นาน 12 ชม เท่านั้น คนอย่างอ้วนหนีไปไม่นานหรอกค่ะ ออกจากบ้าน 11 โมงเช้า ถึงบ้าน 5 ทุ่ม ตอนดึก ระยะทาง 500 กิโลเมตรไปกลับ สบายๆๆ



โย่วๆๆๆ แล้วจะหนีเที่ยวอีกรอบนะจ๊ะ 



ปล. วันอาทิตย์ร้านแถวถนนคนเดินน้อยไปหน่อย ร้านผัดไทเจ้าประจำเราก็ไม่มาขาย เฮ้อ.. ไอติมก็ไม่มาขาย เฮ้อ.. อีกรอบ