สวัสดีวันพระค่ะ
เช้านี้สวดมนต์สั้น นั่งสมาธิได้นิดหน่อย ตั้งแต่ออกจากวัดมานี่ไม่เคยนั่งได้เกิน 40 นาทีเลย จะพยายามให้มากๆ นั่งมาหลายวัน เพิ่งจะรู้วิธีกำหนดจับลมที่ถูกต้อง อืมม ก็ไม่เคยนี่นะ พยายามต่อไป อยากจะไปค่ายธรรมะที่จะมีช่วงปีใหม่ แต่สงสัยจะไปไม่ได้แล้วหล่ะ เพราะช่วงปีใหม่จะมีแขกหลายคน
จะออกเจวันพุธนี้ แต่ต่อไปจะพยายามไม่กินเนื้อสัตว์ใหญ่ แต่ว่าเห็นทีว่าจะต้องมีข้อยกเว้นหนึ่งวัน เพราะที่รักเอาแหนมกลับมาฝาก แม่ของเธอทำเอง อยากให้เราลองชิม เธอบอกว่าแม่เธอเป็นมือหนึ่งในการทำแหนม ไว้ค่อยลองนะ
ตั้งใจจะถือศีลแปดทุกวันพระ วันนี้ก็เป็นอีกวัน ศีลแปดมีข้อเพิ่มเติมจากศีลห้า 3 ข้อ คือ หนึ่งห้ามกินอาหารที่ต้องเคี้ยวหลังเที่ยงวันไปแล้ว สองห้ามใส่เครื่องประดับใดๆ อีกทั้งห้ามใช้เครื่องหอม เครื่องสำอางใดๆ และห้ามร้องรำทำเพลงและดูการละเล่นบันเทิงใดๆ ข้อสามคือห้ามนอนบนที่นอนที่สูงใหญ่ และมีนุ่นสำลีอยู่ในนั้น ข้อที่ทำยากที่สุดสำหรับเรานั้นก็คือการร้องเพลง ...เพราะในสถานการณ์ที่นึกอะไรไม่ออก จะติดนิสัยชอบฮัมเพลง ก็ต้องฝึกกันไปหน่ะนะ .... จิตที่ฝึกดีแล้ว ย่อมนำสุขมาให้
กลับบ้านที่อุดรคราวที่แล้ว ได้ของที่อยากได้นานแล้วมาด้วย แม่เก็บไว้ในกระปุกคุกกี้ข้างที่นอนแก เป็นบัตรสมาชิกสันนิบาตแห่งประเทศไทยของพ่อ มีรูปพ่ออยู่ด้วย เกิดมาก็ไม่เคยเห็นหน้าพ่อเลย มองๆๆ เราก็เหมือนพ่อนี่เอง นึกว่าเหมือนใคร ฮา พ่อเรานี่ก็หล่อเหมือนกันนะ
ตอนเด็กๆไม่เคยรู้ว่าต้องมีพ่อด้วยเหรอ ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยจริงๆนะ แต่พอโตนิดหน่อย ก็เหมือนโดนยัดเยียดความคิดจากสังคมโดยรอบว่าต้องมีพ่อนะ ใครๆเค้าก็มีกัน มีพ่อแล้วดียังงั้น ดียังงี้ ...อืมม ก็ดี แต่เราไม่มีอะ ทำไง ถามแม่เรื่องพ่อ แม่ก็เล่าให้ฟังว่าพ่อเป็นดีตอนที่ไม่ดื่มเหล้า ทำมาหากินขยันขันแข็ง พอได้เงินก็เอามาให้แม่หมด แต่พอพ่อดื่มเหล้า คบเพื่อนไม่ดี ก็ติดการพนัน เงินเท่าไหร่ก็หมด แถมมีอะไรในบ้านก็เอาไปขายเล่นการพนันหมด พอคลอดเราได้ไม่กี่เดือน แม่ก็เลยไล่พ่อไป ไม่ให้พ่ออยู่ด้วย พ่อกลับมาง้อหลายครั้งไม่สำเร็จ พ่อเลยไปมีครอบครัวใหม่ มีลูกใหม่ เป็นผู้หญิง ตั้งชื่อเหมือนเราเลย ชื่อเดียวกัน นามสกุลเดียวกัน แต่เราไม่เคยเจอน้องเค้าหรอกนะ พ่อเสียไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้นะ รู้แต่คงนานมากแล้วหล่ะ คงตั้งแต่ตอนเราเป็นเด็กๆมั้ง ตอนที่เด็กกว่านี้ เราก็ไม่เข้าใจ โทษพ่อว่าพ่อไม่ดี โทษเพื่อนพ่อว่าพาพ่อไปเสียคน โทษแม่ว่าแม่ไล่พ่อ เราเลยไม่มีพ่ออย่างคนอื่นเค้า แต่วันนี้ เมื่ออายุมาถึงตอนนี้ เห็นอะไรมามากมาย เราก็เข้าใจพ่อ พ่อก็เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งซึ่งทำผิดพลาดได้ ใครๆก็ทำผิดกันได้ แต่พ่อจะเป็นฮีโร่ในดวงใจลูกเสมอแหละ ตอนนี้เวลานั่งสมาธิเสร็จก็จะแผ่เมตตานึกถึงพ่อ นึกถึงแม่ นึกถึงทุกคนที่มีพระคุณกับเรา นึกถึงคนที่เราเคยทำไม่ดีไว้กับเค้า
ไปถามคุณตาก่อนนะ ว่าแกอยากกินอะไรตอนเที่ยง